कविता नवमानव

छन्द – द्रुतविलम्वित

Add caption

जगतमा नव-मानव भो अरे

फगत-मा-नव मानव जो छ रे ।

छ त कुनै उस-मा-नवता कतै

भन सखे ! मन-मा-नवता भए ।।१।।

पर छ जो उस-मा- नवता-समा

भर छ केवल ऊ रति-रासमा ।

छ लत धेर्‍ उसको मधु-मांसमा

तर नि भन्छ सधैँ छ विवेक् ममा ।।२।।

न छ दया अनि सत्य, पवित्रता

नियम, ज्ञान र ध्यान, सुमित्रता ।

छ त कतै नव चिन्तन वेदको

सकल लोक छ व्यापक भेदको ।।३।।

न छ कुनै उसमा-नव संस्कृति

न छ कुनै उसमा नव आकृति ।

तर नि ऊ नव-मानव भो अरे

फगत-मा-नव मानव जो छ रे ।।४।।

भन न मानव-मा-नवता गयो

अब त मा-नव दानव पो भयो ।

र पनि भन्छ म मानव हो अरे

जगतमा नव-मानव भो अरे ।।५।।

2076/11/24 गते शनिबार