नयाँ वर्षको शुभकामना

नयाँ वर्षको शुभकामना

छन्द – स्रग्विणी

होस् नयाँ वर्ष यो शान्तिको हर्षको
सभ्यता फैलियोस् पूर्वीयाऽदर्शको ।
दुःख दारिद्र्य पीडा हटुन् दूरमा
बस्न कोही कतै नपरोस् कष्टमा ।।१।।

राष्ट्रको होस् विकासै नहोस् भ्रष्टता
न्याय पाउन् सदा होस् सदाचारता ।
दण्ड कोही नपाउन् नहोस् दण्डता
खण्ड कोही नहुन् होस् सदाऽखण्डता ।।२।।

फैलियुन् प्रातःमा वेदका गुञ्जनै
साँझमा फैलियुन् भक्तिका पुञ्जनै ।
सृष्टिका दृष्टिमा दृष्टिका सृष्टिमा
प्रेमदावानलै वर्षियोस् वृष्टिमा ।।३।।

राममा जीव छन् राम छन् जीवमा
दृष्टि यस्तो बनोस् प्राणधारीमहाँ ।
एकले अन्यको दुःखकष्टै हरोस्
प्रेमले प्रेमकै प्रेरणा भर्दियोस् ।।४।।

आश बढ्दै गरोस् क्वै निराशै नहोस्
क्वै विनाकालमा मर्नुपर्ने नहोस् ।
शक्ति होस् जीवनी, भक्ति होस् पावनी
अन्त्यमा प्राप्त होस् सत्यकै धाम नि ।।५।।

-चेतनारायण लामिछाने,

फेदीखोला - ५, बाँगेफड्के, स्याङ्जा ।

मिति ः २०७७।०१।०१

कविता ः मनका विषाणु

२०७६।१२।२९

छन्द – उपजाति‌ ‍

बसी घरैमा म त लड्न सक्छु
यो बाह्यको कोरन जित्न सक्छु ।
मभित्रकै कोरनले सतायो
क्वारेनटाईन भए म बस्छु ।।१।।

म सेनिटाईजर नै घसूँ कि ।
वा आइसोलेसनमा बसूँ कि
ए वैद्य बा साबन छैन त्यस्तो ?
जाओस् मनैको सब कल्मषै पो ।।२।।

छ काम औ क्रोध र लोभ मोह
मात्सर्य ईर्ष्या अति नै छ घोर ।
मेरा मनैमा छ विषाणु धेरै
हो सत्यले हीन छ ध्यान मेरै ।।३।।

सर्यो भने यो कति नष्ट गर्ला
व्यथा छिटै यो कसले त हर्ला ।
भए बताऊ उपचार गर्ने
होला कतै माक्स र यो नसर्ने ।।४।।

मगाइदेऊ पिपिई कसैले
गरौँ न चाँडो उपचार पैले
भनी कुनै डाक्टर आइदेओस्
भए कुनै औषधि ख्वाइदेओस् ।।५।।

खोज्नोस् न वैज्ञानिक दाजुभाइ
अचूक होस् त्यो मनको दबाई ।
मरुन् सबै यी घरका विषाणु
होओस् कुनै भ्याक्सिन एक सानु ।।६।।

कविता : के ईश्वरै छैन र ?

२०७६।१२।२६

छन्द : शार्दूलविक्रीडित

हेर्ने सुन्दर नेत्र औ बिच दिए राखेर यो नासिका

सुन्ने कान दिए र दाँत मुख औ जिब्रो दिए भाषिका ।

हिँड्ने पाउ दिए र टेक्न धरती पाएर हिँड्दै छ जो

“छैनन् ईश्वर” भन्छ त्यो यदि भने आश्चर्य पो के रह्यो ।।१।।

सेवा गर्न र काम गर्न जसले हातै दिए यी दुई

खाँँदैछन् उनकै प्रसाद दिनहुँ के लाउँछन् खै फुई ।

बोल्ने वाक्य सिकाई बोल्न जसले लायो ल बोल्नू भनी

“छैनन् ईश्वर” भन्छ त्यो यदि भने आश्चर्य के हो तनि ।।२।।

गर्भैभित्र पसेर देह कसले रच्दै छ यो सुन्दर

ठोक्दोहो कसले तहाँ बसिकनै काँटी किला हम्मर ।

जोगाए कृमिविष्टबाट कसले त्यो गर्भका पाशमा

“छैनन् ईश्वर” भन्छ त्यो यदि भने आश्चर्य अर्को कहाँ ।।३।।

सानामा कसले त मातृस्तनमा राखी खुवायो दुध

बढ्दैछौ कुन अन्न खाई अहिले साँचो कुरा यो बुझ ।

पाई केवल एक बीज पृथिवी दिन्छिन् हजारौँ गुना

“छैनन् ईश्वर” भन्छ त्यो यदि भने आश्चर्य अर्को कुन ।।४।।

आमा बा अनि भन्दथ्यौ त ससुरा सासू भनी दिन्दिन

भन्छौ लास भनेर खै किन तिमी लागेन माया किन ?

झोस्दैछौ भन आज बह्नि मुखमा त्यै देह यो हैन र ।

“छैनन् ईश्वर” भन्दछौ यदि भने आश्चर्य अर्को छ र ? ।।५।।

चल्दैनन् जडवस्तु चेतनविना लौ हेर संसारमा

आफै नै यदि बन्दथे घट भने हुन्थे कुमाले कहाँ ।

त्यस्तै यो छ–वि–चित्र सुन्दर जगत् हो ईश्वरैको कृति

छन् शास्त्रै अनुमान मान जसका पूर्वीय यो सँस्कृति ।।६।।

कविता : चिन्ता

छन्द - भुजङ्गप्रयात

कतै छैन खाने कुराको र चिन्ता

कतै हुन्छ धेरै र छान्ने छ चिन्ता

कसैमा छ सम्पत् र कोही विपद्मा

मिलेमा त हामी नि हट्ला कि चिन्ता ।।१।।

कसैले त फुर्सद् नपाएर चिन्ता

छ कोही त कामै नपाएर चिन्ता ।

छ बेफुर्सदी जो र कामै विनाका 

मिलौँ आज हामी, र हट्ने छ चिन्ता ।।२।।

तिमी चिन्तितै छौ नपाएर पैसा

र ऊ चिन्तितै भो हराएर पैसा ।

न हट्ने छ 'पैसा हटाएर' चिन्ता

मिले पो नहोला सबैमाझ चिन्ता ।।३।।

नपाएर ओत्ने छ चिन्ता -कसैको-

छ आवास, बस्दैन मान्छे र चिन्ता ।।

मिलेदेखि चिन्ता कहाँबाट आओस्

न चिन्ता तिमीमा उनीमा न चिन्ता ।।४।।

भनौँ राम रामै गरौँ काम राम्रो

सबै हुन् नि हाम्रा सबै नै त हाम्रो ।

गरे उच्च छाती नहोला कि चिन्ता

भए प्रेम साथी नहोला कि चिन्ता ।।५।।

२०७६।११।२६गते सोमबार